مقدمه مؤلف

بسم الله الرحمن الرحيم

مهمترين وظيفه فقيهان و عالمان دينى تفقه در دين خدا و شناخت عميق همه دين است كه در حديث معروفى از حضرت امام كاظم (ع) از قول رسول اعظم (ص)، علم واقعى را در سه امر خلاصه كرده و فرموده اند:

«إنّما العلم ثلاثة، آية محكمة، أو فريضة عادلة، أو سنّة قائمه»؛[1]

يعنى علم اصول دين و عقايد، علم اخلاق و شناخت فضائل و رذائل براى تحليه به اولى و تخليه از دومى، و علم فروع دين و احكام شرعى فرعى كلى الهى.

اين وظيفه الهى را در طول تاريخ فقيهان سترگ، خصوصاً در بخش احكام شرعيه و فقه مصطلح كه فلسفه عملى همه جوانب زندگى فردى، اجتماعى، اقتصادى، سياسى و فرهنگى انسانها است، به خوبى انجام داده و از عهده برآمدهاند. يكى از قله نشينان فقه و فقاهت، بزرگ پرچمدار نهضت جهانى اسلام در عصر غيبت حضرت امام راحل عظيم الشأن است كه ابعاد بس عميق فقهى و اصولى ايشان همچنان ناشناخته است و يكى از منابع عظيم فقه، كتاب قيم و گرانسنگ تحريرالوسيله است كه انصافاً به دور از تكرار مكررات كل فقه را به شكل منقح در بر دارد و بر محققان و مدرسان عالى مقام است كه اين متن عظيم